In de Welzijnswet van 04/08/1996 hebben een aantal artikels een speciale betekenis voor uitzendarbeid.
Artikel 2: uitzendkrachten zijn volgens de Welzijnswet werknemers van de gebruiker
Art. 2§ 1. Deze wet is toepasselijk op de werkgevers en de werknemers.Voor de toepassing van deze wet worden gelijkgesteld met
1° werknemers:
a) de personen die, anders dan krachtens een arbeidsovereenkomst, arbeid verrichten onder het gezag van een ander persoon;…
2° werkgevers: de personen die de onder 1° genoemde personen tewerkstellen
Dit betekent dat de Welzijnswet en zijn uitvoeringsbesluiten (de Codex) de gebruiker als (feitelijke) werkgever van de uitzendkracht beschouwen. De gebruiker moet dus instaan voor de naleving van de welzijnswetgeving, zowel voor zijn vaste werknemers als uitzendkrachten. Enkel in Codex X.2-uitzendarbeid wordt voor een aantal zaken de verantwoordelijkheid expliciet bij het uitzendbureau (de juridische werkgever) gelegd (zoals voorafgaand gezondheidstoezicht).
Meer info is te vinden in het thema Taken uitzendbureau-gebruiker-uitzendkracht.
Artikel 12 ter en quater: niet samenwerken met onveilige gebruikers en onveilige uitzendbureaus
Bij uitzendarbeid zijn twee principes van belang:
- Uitzendkrachten worden tewerkgesteld bij gebruikers die de Welzijnswet respecteren.
- Gebruikers rekenen op uitzendbureaus die de verplichtingen van de Welzijnswet correct toepassen.
Deze principes worden verwoord in artikels 12ter en quater van de Welzijnswet:
Art. 12ter: Elke gebruiker van uitzendkrachten is ertoe gehouden de diensten te weigeren van het uitzendbureau waarvan hij kan weten dat het zijn verplichtingen opgelegd door deze wet en door de wet van 24 juli 1987 betreffende de tijdelijke arbeid, de uitzendarbeid en het ter beschikking stellen van werknemers ten behoeve van gebruikers en hun respectievelijke uitvoeringsbesluiten ten aanzien van zijn uitzendkrachten niet naleeft.
Art. 12quater. Elk uitzendbureau is ertoe gehouden te weigeren zijn uitzendkrachten ter beschikking te stellen van de gebruiker van wie hij kan weten dat deze zijn verplichtingen opgelegd door deze wet en door de wet van 24 juli 1987 betreffende de tijdelijke arbeid, de uitzendarbeid en het ter beschikking stellen van werknemers ten behoeve van gebruikers en hun uitvoeringsbesluiten, ten aanzien van zijn uitzendkrachten niet naleeft.
Wat dit betekent in de praktijk, wordt in het thema Taken uitzendbureau-gebruiker toegelicht.
Artikel 94 ter: onderzoek en verslaggeving ernstige arbeidsongevallen
Dit artikel bepaalt dat de gebruiker en het uitzendbureau bij een ernstig arbeidsongeval met een uitzendkracht moeten samenwerken om een omstandig verslag op te stellen. Het uitzendbureau legt in het contract met de gebruiker de praktische afspraken vast over deze samenwerking, de bevoegde preventiediensten die de mogelijke ernstige ongevallen zullen onderzoeken en de regeling van de eventuele kosten die uit deze onderzoeken kunnen voortvloeien.
De gebruiker neemt het initiatief om het omstandig verslag op te stellen en om de inspectiediensten (tijdig) op de hoogte te brengen (Toezicht Welzijn op het Werk). Op basis van art. 19 van de Wet Uitzendarbeid en art. 2 van de Welzijnswet is de gebruiker verantwoordelijk voor de veiligheid van de uitzendkracht op de werkvloer. De gebruiker is het best geplaatst om de preventiemaatregelen te voorzien om gelijkaardige ernstige arbeidsongevallen in de toekomst te voorkomen.
Wat de wetgever hiermee precies bedoeld heeft, kan je terugvinden in deze "memorie van toelichting" bij het invoegen van dit artikel (zie blz. 24).
Meer informatie is te vinden in het thema Arbeidsongevallen.
